Top 10 Marathi Monologues For Auditions
1) भावनिक – आईबाबांपासून दूर जाताना
Context: एका तरुणाला परदेशात मोठी संधी मिळते, पण तो ती आईबाबांपासून दूर जाऊन स्वीकारू शकत नाही.
Detailed Monologue:
आई… बाबा…एक बातमी आहे — मला USA मध्ये जॉब मिळालाय.
मोठी कंपनी आहे… आणि पगारही खूप भारी. स्वप्न जसं असावं ना, तसंच.
(पॉझ घेतो)
पण… एक प्रश्न पडलाय — हे स्वप्न जर तुम्ही दोघं त्यात नसाल, तर त्याचा उपयोग काय?
इथे सकाळी उठल्यावर, बाबा तुझं “पेपर वाचतानाचं खसखसाट” नाही…
आई, तुझ्या चहाचा गंध नाही…
रात्री उशीर झाला तरी “कुठं होतास?” असं विचारणारं कुणी नाही.
आणि म्हणूनच… मन म्हणतं —
"भविष्य" फक्त पैशांनी बनत नाही…
ते बनतं – आपल्या माणसांच्या मिठीत.
(डोळे पाणावतात)
ही नोकरी दुसऱ्याला मिळेल… पण आई-बाबा, तुमची जागा? ती पुन्हा मिळेल का?
🎬 Performance Notes:
-
हळूहळू सुरुवात, जशी जशी भावना गहिर्या होतात, तसा टोन बदलवा.
-
“स्वप्न जर तुम्ही नसाल तर…” ही ओळ संवादाचा टर्निंग पॉइंट ठरवते.
-
शेवटी “पुन्हा मिळेल का?” – हलके थरथरलेले ओठ, थोडा सुस्कारा – हे क्लायमॅक्स इमोशन देतं.
2. राग – विश्वासघात
Context: नायक आपल्या जवळच्या मित्रांनी केलेल्या विश्वासघातावर फोडून बोलतो आहे. आता त्याचं दुःख, राग, आणि इशारा — सगळं साचून आलं आहे.
Detailed Monologue:
मित्र… म्हणवता ना स्वतःला?(कडवटपणे हसतो)
मी घर विकलं… भविष्य गहाण टाकलं… सगळं तुमच्यावर ठेवून दिलं.
कारण मला वाटलं, “आपले आहेत हे लोक… संकटात साथ देतील.”
पण खरं संकट काय होतं माहीत आहे का?
ते म्हणजे — तुमच्यासारखे "आपले" लोक!
तुम्ही फक्त साथ सोडली नाही… तुमचं खरं रूपही दाखवलंत.
आज माझ्या डोळ्यांत अश्रू आहेत… पण उद्या? उद्या याच डोळ्यांत आग असेल!
वेळ नेहमीसारखी राहणार नाही मित्रांनो…
कारण लक्षात ठेवा —
जे वाऱ्यावर उडतात, ते वादळं सहन करू शकत नाहीत… आणि मीच ते वादळ आहे.
🎬 Performance Tips:
-
सुरूवात भावनिक, राग थोडा दबून – शांतपणे.
-
“खरं संकट…” इथून राग उफाळतो, आवाजात तीव्रता आणा.
-
शेवटच्या तीन ओळी "warning-style" — थंड पण घातक.
3. विनोदी – पहिली मुलाखत
Context: एक नवख्या इंजिनिअरची पहिली नोकरीची मुलाखत — अपेक्षा आणि प्रत्यक्षात घडलेला गोंधळ!
Detailed Monologue:
पहिलीच मुलाखत होती... डोळ्यांत मोठं स्वप्न, आणि मनात घाबरगुंडी. (थोडं हसतो) मी शर्ट नीट प्रेस करून, फाईल हातात घेऊन पोचलो ऑफिसमध्ये.सर म्हणाले, "स्विच ऑन कर." मी एक सेकंद थांबलो... विचार करत होतो, 'स्विच म्हणजे काय? पंखा? AC? की संगणक?'
मी विचारलं, "सर, कुठला स्विच?"
ते थोडं हसले… आणि म्हणाले, "डोंट वरी, समजेल तुला."
मी खुर्चीवर बसायला गेलो… आणि फडाक्कन खाली सरकली! आवाज असा आला, जसं कोणीतरी ट्रॅप लावला असावा.
सावरलो कसाबसा… हात लावला समोरच्या बटणाला… AC सुरु झाला. आणि मी मनात म्हटलं, "पहिल्याच attempt मध्ये office चं climate change केलं!
सर म्हणाले, "तू इंजिनिअर आहेस?"
मीही हसून म्हणालो, "सर, इंजिनिअर आहे, पण Carpenter नाही!"
🎬 Performance Tips:
-
सुरुवातीला थोडं घाबरलेला आणि गोंधळलेला भाव.
-
मधे जसं-जसं प्रसंग घडत जातात, तसं expressive gestures वापरा.
-
शेवटचा पंच लाईन pause नंतर द्या – त्याचा विनोदी परिणाम अधिक होतो.
4. आत्मविश्वास – स्ट्रगलर्सचा आवाज
Context: स्ट्रगल करणारा कलाकार मोठ्या आवाजात स्वतःचं जगाला उत्तर देतो.
Detailed Monologue:
हो… मी कुठल्या मोठ्या अॅक्टिंग स्कूलमधून आलो नाही. माझ्याकडे ना कोणी फिल्मी काका आहे, ना कोणाचा reference.पण माझ्याकडे एक गोष्ट आहे… "जगणं."
मी प्रेमात पडलोय… तुटलोय… आणि पुन्हा स्वतःला सावरलंय. हेच माझं शिक्षण आहे.
मी रस्त्यावरच्या माणसाचा चेहरा पाहिलाय, त्याचं दुःख अनुभवलंय… आणि त्या प्रत्येक क्षणात अभिनय शिकलोय.
लोक म्हणतात, “तुझ्या चेहऱ्यात हिरो वाइब नाही.” पण मी विचारतो — अभिनय चेहऱ्यावर असतो की हृदयात?
मी ही दुनिया जिंकेन… स्क्रिप्ट वाचून नव्हे, तर अनुभव जगून! कारण माझ्या अभिनयामध्ये शो ऑफ नाही… सत्य आहे.
🎬 Performance Tips:
5. प्रेमळ – न बोललेलं प्रेम
Context: एक मुलगा आपल्या कॉलेजच्या किंवा इमारतीमधल्या मुलीवर एकतर्फी प्रेम करत असतो. कधी बोलण्याचं धाडस होत नाही, आणि आता ती दुसऱ्याची झाली आहे. शेवटी तो मनात साठवलेलं सगळं ओततो.
Detailed Monologue:
ती रोज त्या बाकावर बसायची… नेहमीसारखंच. तिच्या केसांत एक छोटं फुल असायचं – अगदी तिच्यासारखं निरागस.मी रोज यायचो… फक्त तिला पाहण्यासाठी. बोलायचो नाही, पण मनात सगळं बोलून व्हायचं.
अनेकदा ठरवलं – "आज बोलतो… सगळं सांगतो." पण ती जेव्हा हसायची ना… तेव्हा माझं सगळं धाडस विरून जायचं.
माझी भीती काय होती माहिती आहे? की जर तिनं 'नाही' म्हटलं, तर तिचं हे रोजचं हसणं, हे तिचं अस्तित्व… माझ्या आयुष्यातून निघून जाईल.
म्हणून मी निवडलं… शांत राहणं. प्रेम करत होतो… पण अंतरावरून.
आज ती दुसऱ्याच्या हातात हात घालून निघून गेली. मी पाहिलं… हसलोही… पण डोळ्यांत पाणी होतं.
शेवटी… आज सांगतोय – हो, मी प्रेम करत होतो. तुझ्यावर. कधी बोलू शकलो नाही… पण प्रत्येक श्वासात तुझं नाव होतं.
🎬 Performance Tips:
-
यासाठी आवाज शांत, हळवा आणि थोडा थरथरता हवा.
-
शेवटी “हो, मी प्रेम करत होतो…” या ओळीमध्ये भावना ओतप्रोत दिसणं अत्यावश्यक आहे.
-
एक पॉझ आणि नजरेतून संवाद देणं — हे या मोनोलॉगचं क्लायमॅक्स आहे.
6. दुःखी – बाबांची आठवण
Context: एका मुलाचा महत्वाचा फुटबॉल सामना असतो. तो उत्कृष्ट खेळतो, पण त्याच्या आयुष्यातील सर्वात मोठा चाहता — त्याचे वडील — आता या जगात नसतात. त्या क्षणी, आनंद आणि दुःख दोन्हीचे भाव मिसळून जातात.
Detailed Monologue:
बाबा… आज मी पुन्हा मैदानावर उतरलो. पूर्ण स्टेडियम भरलेलं होतं… लोक ओरडत होते, "शूट कर! गोल कर!"आणि मी केलं… गोल केलं! टीमने मिठी मारली, प्रेक्षकांनी टाळ्या वाजवल्या…पण माझं लक्ष कुठे होतं माहिती आहे? त्या स्टँडवर… जिथे तू बसायचास.
(क्षणभर शांतता…)
आणि मग जाणवलं – तू तिथे नाहीस.
“शाब्बास वीर!” – तुझा आवाज हवा होता बाबा. एक थंब्स-अप… जेवढं मोठं बक्षीसही देऊ शकत नाही.
आज मी जिंकलो… पण अपूर्ण वाटतंय. कारण माझा विजय, तो तुझ्या मिठीशिवाय अधूरा आहे.
तू नाहीस, पण तुझा विश्वास… तुझी पाठराखण… अजूनही माझ्या प्रत्येक पावलात आहे.
माझा प्रत्येक गोल… आता फक्त माझा नाही… तो तुझ्यासाठी आहे, बाबा.
🎬 Performance Tips:
-
सुरुवात थोडी उत्साही ठेवा (जिंकल्याचा आनंद).
-
मग हळूहळू भावना बदलत गेल्यावर, डोळ्यांत पाणी येईल असा आवाज बदल दाखवा.
-
शेवटची दोन ओळी शांत, सुस्कारा घेत सांगाव्यात – तिथे maximum emotional impact होतो.
7. प्रेरणादायक – संघर्षाची ताकद
Context: एक संघर्ष करणारा कलाकार/तरुण स्वतःशी संवाद साधतो आहे. लोक त्याला कमी लेखतात, पण तो स्वतःवरचा विश्वास गमावत नाही.
Detailed Monologue:
हो… मी अनेकदा पडलोय. चुका केल्यात. अपयश पाहिलंय.पण दरवेळी – मी उठलोय. स्वतःलाच धरून उभा राहिलोय.का? कारण मला माहीत आहे… हे अपयश म्हणजे माझी हार नाही – ती माझी तयारी आहे.
लोक म्हणतात, "तुला काही येत नाही."
मी हसतो… आणि मनात म्हणतो – "हो, अजून येत नाही… पण येणार आहे!"
मी शिकतोय… प्रत्येक दिवस, प्रत्येक फेल झालेली ऑडिशन… माझी शाळा आहे.
आणि एक दिवस… जेव्हा मी खरंच तयार होईन…
तो दिवस तुमचा नसणार. तो फक्त आणि फक्त माझा असणार!
🎬 Performance Tips:
-
सुरुवात हलकी निराशा आणि शांतीने.
-
मधे जसजशी उर्जेची भावना येते, आवाज उंचवावा – आत्मविश्वास दाखवा.
-
शेवटची ओळ तीव्र डोळा-काँटॅक्ट करून, फक्त हळू आवाजात पण impactfully बोलावी.
8. नाटकी – स्वतःशी लढणं
Context: एक मुलगी जी कायम इतरांच्या अपेक्षा पूर्ण करत होती — आता स्वतःसाठी उभी राहते आहे. ती स्वतःच्या भावनांना आवाज देते.
Detailed Monologue:
मी खूप काळ दुसऱ्यांच्या अपेक्षान मध्ये अडकून राहिले…कोणी म्हणायचं – “असंच वाग,”
आणि काहींनी तर माझ्या हास्यालाही आवाज नको, असं म्हटलं.
आणि मी… ऐकत गेले… वागत गेले… स्वतःला कुठेतरी हरवत गेले.
(पॉझ)
पण आता… थांबते.
मला हसायचंय — मोठ्याने!
मला जगायचंय — माझ्या पद्धतीने!
कारण मी कुणाचं साँप्लं बनण्यासाठी जन्मले नाही…
मी इथे आले आहे — स्वतःची ओळख निर्माण करायला.
मी "मूर्ती" बनवणार आहे… पण ती कोणाच्या अपेक्षेची नाही — ती माझ्या आत्म्याची असेल!
🎬 Performance Tips:
-
सुरुवात शांत, थोडा ताण जाणवेल अशी.
-
"पण आता… थांबते" या वाक्यावर पॉझ घ्या — आवाजात टर्निंग पॉइंट दिसला पाहिजे.
-
शेवटच्या तीन ओळी खूप जोरात किंवा ओरडून नका म्हणू, पण आत्मविश्वास आणि ठामपणाने सांगा.
9. निष्पाप – देवाशी गप्पा
Context: एक लहान मुलगा आईला संध्याकाळी काहीतरी अनोखं सांगतो – त्याला वाटतं, देव भेटून गेला!
Detailed Monologue:
आई… आज मला देव भेटला! खरंच!!शाळेच्या मागे खेळत होतो… एकटाच. आणि तेव्हा तो आला.
खूप मोठा होता… पण त्याचं हसणं अगदी तुझ्यासारखं वाटलं.
तो म्हणाला, “चॉकलेट हवं का?” मी आधी थोडा घाबरलो… पण मग विचारलं, “आईलाही देणार ना आधी?”
तेव्हा तो खूप हसला… आणि म्हणाला, “तू खूप चांगला मुलगा आहेस.”
आई… तो देवच होता ना?
कारण त्याच्याकडे माझं आवडतं चॉकलेट होतं – सगळ्यात आवडतं! तुलाही सांगितलं नव्हतं मी… पण त्याला कसं कळलं?
🎬 Performance Tips:
-
संवाद सादर करताना चेहऱ्यावर निरागसता, उत्सुकता आणि थोडा विश्वास-गोंधळ दाखवावा.
-
शेवटचं वाक्य थोडं गहिवरून, चकित होऊन म्हणावं — जणू अजूनही तो विचार करत आहे.
10. नकारात्मक – खलनायकाचा विश्वास
Context: एक खलनायक आपली बाजू मांडतो आहे — त्याला समाज वाईट म्हणतो, पण त्याचं म्हणणं वेगळं आहे.
Detailed Monologue:
हो… लोक म्हणतात, मी वाईट आहे.पण मला एक सांगा – “वाईट” कोण ठरवतं? जे बहुसंख्या असतात ते? की जे गप्प बसतात ते?
मी जे केलं… ते माझ्यासाठी योग्य होतं. मी जगण्यासाठी लढलो.
मी नियम तोडले नाहीत… मी त्यांना वाकवून नव्याने लिहिलं. कारण युद्धात तलवार नाही… डाव जिंकतो.
तुम्ही मला खलनायक म्हणता. ठीके… मी स्वीकारतो.
पण लक्षात ठेवा – इतिहास चांगल्यांना नाही, विजेत्यांना लक्षात ठेवतो.
आणि मी… प्रत्येक गोष्टीत जिंकलोय – तुमच्या नैतिकतेला हरवून.
🎬 Performance Tips:
-
आवाजात आत्मविश्वास, अहंकार आणि थोडी उदासी दाखवा — कारण हा खलनायक स्वतःच्या decisions justify करतो आहे.
-
“मी स्वीकारतो…” ही ओळ थोडी थांबून, दृढ नजरेने आणि थेट सांगा.
-
शेवटी शेवटच्या ओळीवर हळूहळू चेहऱ्यावर हलकी विजयी स्मितहास्य आणा.
Comments
Post a Comment